1465, Φυγή προς τη Δύση




   
      Ρώμη 1465 

Ο Θωμάς Παλαιολόγος, Δεσπότης του Μωριά
                                         [και Πρίγκηπας της Αχαΐας,
ο αδελφός του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου,
                       [της Ρωμαιο-ελληνικής αυτοκρατορίας,
αποδημεί εις Κύριον στη Ρώμη ξεχασμένος,
αλλά βολεμένος, καλοζωισμένος...
                                         [μα και απογοητευμένος,
αφού δεν κατάφερε ποτέ να εκστρατεύσουν,
                                             [και πάλι οι Χριστιανοί,
να ελευθερώσουν τα εδάφη των Ρωμαίων,
                                          [που ήτανε στην Ανατολή..


Σαν ο Σουλτάνος σάρωσε και τον Μυστρά,
                                [ο Θωμάς Παλαιολόγος θεωρεί,
πως ο μόνος τρόπος η νέα κατάσταση να ανατραπεί,
είναι ο Πάπας και η Δύση να κινητοποιηθούν.
και με μια νέα σταυροφορία,
                  [οι Οθωμανοί βίαια να εκδιωχθούν...

Μπήκε λοιπόν σ' καράβι και τράβηξε κατά κει,
αφού την οικογένεια,
                    [και βέβαια την κόρη του τη Ζωή*,
την μέλλουσα Τσαρίνα της Ρωσίας,
                                 [στην Κέρκυρα τακτοποιεί. 


Στη Ρώμη επήγε λοιπόν αυτός να ζήσει,
και ο Μωάμεθ Β΄σαν έμαθε,
                      [ότι τον Πάπα είχε προσκυνήσει,
λέγεται ότι ωρύετο και απειλούσε,
                      [πως αν τον πιάσει θα τον σκίσει,
γιατί τους Έλληνες τους ήθελε ανθενωτικούς,*
σαν τον Γεννάδιο, και έτσι οι Παπικοί,
                   [να μην νοιαστούν ποτέ γι αυτούς.


"Ησπάσθη" ο Θωμάς τον Καθολικισμό,
και μηνιαίο τού έκοψαν τότε μισθό,
ο Πάπας Πίος Β', Βενετοί και Καρδινάλιοι,
βεβαίως και ανωνύμως άλλοι,
και αναφέρω τα ετήσια,
                    [ρεγάλα του αναλυτικά..

Ο πάπας του έριχνε ζεστά,
τρακόσια σκούδα, και εν συνεχεία,
άλλα πεντακόσια η Βενετία,
συν τα διακόσια των Καρδινάλιων,
και όλο και κάποιος παράγων
γενναιόδωρα το χέρι έβαζε στη τσέπη,
έτσι η ζωή του νάναι,
                    [όπως των "Καθώς Πρέπει",
της διαχρονικής άρχουσας τάξης,
παρούσας όπου κι αν κοιτάξεις.

           Τον περίεργο όρο "Καθώς Πρέπει",
           η άδεια ποίησης,
                         [καταχρηστικά μου επιτρέπει,
           να τον χρησιμοποιήσω, για να χαρακτηρίσω,
           κόσμια χωρίς καθόλου εγώ να βρίσω,
           κάποιες συμπεριφορές,
                             [θα έλεγα επιεικώς "τρελές".

           Σε κάθε αιώνα στην ιστορία,
           βλέπουμε μια ανεξήγητη λατρεία
           για γόνους,
                   [που επευφημούνται με υστερία,
           γόνους, από την άρχουσα ταξη,
                                                 [ή την μπουρζουαζία,*
           και να τους ζητωκραυγάζουν με σημαιάκια,
           με αντάλλαγμα μεγάλα ρουσφέτια,
                                             [φορές και ρουσφετάκια....

Λέγαμε όμως για τον Παλαιολόγο τον Θωμά
Δεσπότη του δυτικού δεσποτάτου του Μυστρά,
με έδρα του τα 
Καλάβρυτα
             [τον νομό Αχαΐας, και Ηλείας (σημερινά)...

Δεσπότης μεν αλλά πλήρωνε στο Σουλτάνο,
                                            [φόρο υποτέλειας κανονικά,
που όταν καθυστέρησε τη δόση του κάποια χρονιά,
του επιτέθηκε μ' αιτία τα καθυστερημένα,
                           [και τόσκασε ο Θωμάς για Δυτικά...


Με τους τριακόσιους μόνο,
                 [που τούχε στείλει ο Πάπας, μιά φρουρά,
άντε να αντισταθεί σε μια τεράστια Οθωμανική στρατιά...

Οι ελπίδες του για επιστροφή,
                           [αναπτερώθηκαν του Θωμά
όταν ένας τουρκοενετικός πόλεμος,
                                                   [άναψε για τα καλά,
μα απεβίωσε ο Πάπας,
                            [και έμεινε ο άμοιρος με τη χαρά...

Την κηδεμονία των παιδιών του,
                       [Ανδρέα, Εμμανουήλ και τής Ζωής,
ανέλαβε ο καρδινάλιος Βησσαρίων,
                        [λόγω της σχέσης τους της φιλικής,
κι αυτός θα είναι αργότερα ο εμπνευστής,
του συνοικέσιου Τσάρου Ιβάν Γ΄

                        [και της Παλαιολογίνας της Ζωής,
όπου ως σήμερα λόγω της παντρειάς αυτής,
οι Ρώσοι τον Πατριαρχικό τον θρόνο,
                                [θα διεκδικούνε της Ανατολής.....
_______________________________


   
1465 Σουηδία                                   




Συχνά διαβάζουμε τη φράση,
                                   ["καράβια έρμαια κυμάτων",
μα σπανίως έως ποτέ, τη λέξη έρμαιο,
                         [τη συναντάμε σε γραφές περί ανάκτων....

Έρμαιο είπαν έναν Κάρολο*... εκείνον                                   *Karl VIII Knutsson
                 [που ανεβοκατέβαζαν στο θρόνο της Σουηδίας,
οι εκ των πατρικών λαχίδων* φεουδάρχες
                            [βιαίως ή με τακτ, ανάλογα με... "τας συντυχίας,
τας περιστάσεις και τας συγκυρίας",  
με διαγγέλματα καθαρευουσιάνικα,
                   [          της τάξης εκείνης της ευγενείας,
της καταπίεσης, της αρπαγής και της υποκρισίας.

Η Βασίλισσα Μαργαρίτα Α΄*                                                    *Μargrete Valdemarsdatter
                           [μία μεγάλη βασίλισσα της ιστορίας,
ήτανε η κόρη του βασιλιά Βαλντεμάρ Δ' της Δανίας,
η οποία το 1397 δημιούργησε την Ένωση του Κάλμαρ,
                                            [και ενοποίησε  όλη την Σκανδιναβία,
το μεγάλο πανίσχυρο συνασπισμό με Δανία, Νορβηγία και Σουηδία,
κάτι σαν προάγγελο της ΕΟΚ με λίγη ή πολύ,
                                                   [ή τέλος πάντων κάποια φαντασία.

Τα σπάγανε μεταξύ τους πότε πότε κι οι τρεις συχνά,
ή άλλοτε οι δύο, τα βάζανε με τη μια...
                        [όπως και νάχει όλες υπέστησαν δεινά.
                                                                             
Μεγάλη η ένταση μεταξύ των θερμόαιμων Βίκινγκς,
                                                                              [των χωρών αυτών,
συνεχίζονταν και τον 15ο αιώνα οι συγκρούσεις,
                                                [κυρίως μεταξύ Δανών και Σουηδών,
με αποτέλεσμα τους βασιλιάδες,
                                        [σαν τα πουκάμισα να τους αλλάζουνε,
άλλοτε να τους ανεβάζουνε και άλλοτε να τους κατεβάζουνε....

Έτσι τον άμοιρο Κάρολο Η' τον Κνούτσον, τον βασιλιά,
και φέτος, το 1465 τον εκθρονίζουνε τον έρημο,
                                                                 [για δεύτερη φορά....

Την πρώτη τον καθαιρέσανε  γιατί σαν Λουθηρανός χριστιανός,
χωρίς να καλοσκεφτεί με ποιους τα βάζει ο αγαθός,
προσπάθησε να μειώσει λίγο,
                                      [της εκκλησίας την απόλυτη εξουσία 
και να αυξήσει του στέμματος τη υποβαθμισμένη κυριαρχία...

Ο αρχιεπίσκοπος Γιανς Οξενστιέρνα δεν τα σηκώνει κάτι τέτοια,
τον κατεβάζει απ' τον θρόνο κολεγιά με ευγενείς,
                                                    [χωρίς να καλοξέρει ο λαός τα αίτια..

Βάζει στη θέση του τον Χριστιανό Α΄, μα και αυτός
τα σπάει με τον αρχιεπίσκοπο κι αποφασίζουν,
                                                     [να ξαναβασιλεύσει ο "παλιός" !

Ξανά μανά ο Κάρολός μας βασιλιάς,
                                     [μα πριν ακόμη να θρονιαστεί καλά καλά,
συγκρούεται με του Οξενστιέρνα μία πανίσχυρη στρατιά,
ηττάται και καθαιρείται πάλι,
                   [από τον υποστηριζόμενο από άλλους ευγενείς παπά.

Μα τώρα με τον αρχιεπίσκοπο αρπάζονται οι ευγενείς,
                      [και... το έρημο "έρμαιο" γίνεται βασιλιάς τρίτη φορά...
μα "έμπειρος" πλέον το σκάει για τον ουρανό,
                                     [πριν πάν' για τέταρτη, δεν τ' άντεχε άλλο πια.
____________________________________________                              


 1465  Ισπανία





Ο κονκισταδόρ Ντιέγκο Βελάσκεθ ντε Κουέλλιαρ ,                        *Velazquez de Cueilar  
                                         [φέτος αναφέρεται ως γεννηθείς,
στα αρχεία της Σεγκόβια στην Ισπανία,
                                          [και ως της Αβάνας o ιδρυτής.            

Επίσης αναφέρεται και σαν κυβερνήτης,
                                                [αυτής της "νέας γης",
και των διψασμένων κατακτητών ο επικεφαλής
όταν στην Κούβα είχαν οι Ισπανοί πρωτοπατήσει,
που μελλοντικά ο Ντιέγκο,
                           [επρόκειτο και να τη κυβερνήσει....


Ήταν τα χρόνια των κονκισταδόρες,
                                    [η "νέα εποχή" που είχε αρχίσει,
και καμία δύναμη δεν ήταν ικανή
                                              [αυτούς να σταματήσει,
που για χρυσάφι σαν τους βασιλιάδες τους διψούσαν,
και για την εξολόθρευση ολόκληρων φυλών
                                                    [οι πάντες αδιαφορούσαν....

___________________________________________________

       
  ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ 

* Θωμάς Παλαιολόγος,  Πρίγκηπας του Βυζαντίου, Δεσπότης του Μοριά και Πρίγκηπας της Αχαΐας.
 Κατά τη διάρκεια της συγκυβέρνησης του Δεσποτάτου του Μοριά (μετά το 1428) με τους αδελφούς του, κατάφερε να εξασφαλίσει μέσω γάμου του με την Κατερίνα, κόρη του Κεντυρίωνα Β' Ζαχαρία ότι το Πριγκιπάτο της Αχαΐας θα περνούσε στα χέρια του. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 και μετά την επέλαση των Τούρκων στην Πελοπόννησο το 1458, κατέφυγε το 1460 στην Ιταλία, όπου και πέθανε το 1465.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1409. Ήταν ο μικρότερος γιος του αυτοκράτορα Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγου και της Ελένης Δραγάση, θυγατέρας του πρίγκηπα της Σερβίας Κωνσταντίνου. Το 1417/18 ήρθε στον Μυστρά και από το 1428 αναγορεύτηκε Δεσπότης και ηγεμόνευσε μαζί με τους αδελφούς του, Θεόδωρο, Κωνσταντίνο ΙΑ', και Δημήτριο. Ο Δημήτριος ήταν τουρκόφιλος, ενώ ο Θωμάς ήταν ενετόφιλος. 

* Η φυγή στην Δύση, Όταν ο Σουλτάνος καταλαμβάνει τον Μυστρά στις 29 Μαϊου του 1460. Ο Θωμάς Παλαιολόγος θεωρεί ότι δεν έχει άλλη επιλογή, επιβιβάζεται από την Πύλο σε πλοίο και αφήνει την οικογένειά του στην Κέρκυρα. Είναι πια Νοέμβριος του 1460 όταν ταξιδεύει για την Αγκώνα της Ιταλίας και από εκεί στη Ρώμη, όπου και ασπάσθηκε τον Καθολικισμό για να εξασφαλίσει πόρους ζωής και να ξεσηκώσει τούς δυνατούς της Ιταλίας εναντίον των Τούρκων. 

Ο πάπας Πίος Β' του όρισε ετήσια χορηγία 300 σκούδων, οι καρδινάλιοι 200 και η Βενετία 500. Το 1463 αρχίζει ο τουρκοενετικός πόλεμος και οι ελπίδες του Θωμά αναπτερώνονται. Τις προσπάθειές του όμως διέκοψε ο Θάνατος που επήλθε στην Ρώμη στις 12 Μαΐου 1465. Την κηδεμονία των παιδιών του, του Ανδρέα, Εμμανουήλ και τής Ζωής, ανέλαβε ο καρδινάλιος Βησσαρίων, που φρόντισε ν' ανατραφούν σύμφωνα με το Καθολικό δόγμα.


* Η Ζωή ή Σοφία Παλαιολογίνα, (ρωσικά: Софья Фоминична Палеолог, περ. 14557 Απριλίου 1503), Μεγάλη Δούκισσα της Μόσχας, ήταν ανηψιά του τελευταίου Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνου ΙΑ' και δεύτερη σύζυγος του Ιβάν Γ' της Ρωσίας.


*Μπουρζουαζία, Είναι γαλλική λέξη και προέρχεται από τη λέξη "bourgeois", που σημαίνει "κάτοικος μιας πόλης". Ο όρος έχει συνήθως αρνητική χροιά και χρησιμοποιείται υποτιμητικά υποδηλώνοντας συντηρητισμό και αντιδραστικότητα.
Η μπουρζουαζία είναι όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την κοινωνική τάξη στην οποία ανήκουν κυρίως αστοί και κτηματίες. Ιστορικά, η τάξη της μπουρζουαζίας προέρχεται από την τάξη των εμπόρων του μεσαίωνα, οι οποίοι αντλούσαν εξουσία και επιρροή από την εργασία και τον πλούτο τους, σε αντίθεση με αυτούς των οποίων η εξουσία προερχόταν από την καταγωγή και την κτήση γης. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, ο όρος περιγράφει την τάξη στην οποία ανήκουν τα μέσα παραγωγής πλούτου.


* Σουηδία - Κάρολος Η' Κνούτσον, (Karl Knutsson, 1 Οκτωβρίου 1408 - 15 Μαΐου 1470) έγινε βασιλιάς της Σουηδίας αρκετές φορές με μικρά διαλείμματα. Η πρώτη περίοδος κράτησε 7-8 χρόνια από το 1448 μέχρι το 1457. Όμως η δεύτερη περίοδος ήταν μικρότερη από το 1464 μέχρι το 1465, η τρίτη ισορροπεί κάπως τα πράγματα αφού "κρατάει" τον Κάρολο στο θρόνο από  1467 μέχρι το 1470.  Όπως επίσης για πολύ λίγο έκατσε και στο θρόνο της Νορβηγίας  από 1449 μέχρι το 1450, ως Κάρολος Α' , από τον Οίκο των Μπόντε. Ήταν υιός του Κνουτ Τόρντσον και της Μαργαρίτας κόρης του Καρλ.


*Λαχίδα, Λωρίδα, μερίδιο καλλιεργήσιμου κτήματος, που προέρχεται συνήθως από διανομή μεταξύ αδελφών πατρικής περιουσίας.


* Ένωση του Κάλμαρ, (Δανικά, Νορβηγικά και Σουηδικά:Kalmarunionen, Λατινικά:Unio Calmariensis) είναι ένας ιστοριογραφικός όρος που σημαίνει μια σειρά προσωπικών ενώσεων (1397–1523) οι οποίες ένωσαν τα τρία βασίλεια της Δανίας, της Νορβηγίας (που μετά συμπεριέλαβε την Ισλανδία, τη Γροινλανδία, και τις Φερόες Νήσους και, πριν την προσάρτηση τους από τη Σκωτία το 1471, το Σέτλαντ και τις Ορκάδες), και της Σουηδίας (που μετά συμπεριέλαβε την Φινλανδία) υπό έναν μοναδικό μονάρχη, αν και ενδιάμεσα και με πληθυσμό μικρότερο από 3 εκατομμύρια.

Οι χώρες δεν είχαν παραδώσει την εθνική κυριαρχία τους ή την ανεξαρτησία τους, αλλά στην πράξη, δεν ήταν αυτόνομες, με τον κοινό μονάρχη να φέρει την κυριαρχία και, πρακτικά, να ηγείται της εξωτερικής πολιτικής· αποκλίνοντα συμφέροντα (ειδικά η δυσαρέσκεια της Σουηδικής αριστοκρατίας για τον κυρίαρχο ρόλο της Δανίας και του Χόλσταϊν) οδήγησαν σε μια σύγκρουση που θα εμπόδιζε την ένωση σε αρκετά διαστήματα από την δεκαετία του 1430 μέχρι την διάλυση της το 1523 όταν ο Γουσταύος Α' της Σουηδίας έγινε βασιλιάς της Σουηδίας.



* Η Μαργαρίτα Α΄ (δαν. Margrete Valdemarsdatter, νορβ. Margrete Valdemarsdotter, σουηδ. Margareta Valdemarsdotter, ισλ. Margrét Valdimarsdóttir, Μάρτιος 1353 – 28 Οκτωβρίου 1412), ήταν Βασίλισσα της Δανίας, Νορβηγίας, Σουηδίας και δημιουργός της Ένωσης του Κάλμαρ, η οποία ένωσε όλα τα σκανδιναβικά έθνη για περισσότερο από έναν αιώνα. 

Έδρασε ως βασίλισσα της Δανίας, παρ'ό,τι την εποχή εκείνη δεν ήταν δανέζικο έθιμο να κυβερνούν γυναίκες. Ο τίτλος της στη Δανία προέκυψε από τον πατέρα της, Βασιλιά Βαλντεμάρ Δ' της Δανίας. Έγινε βασίλισσα της Νορβηγίας και Σουηδίας από το γάμο της με τον Βασιλιά Χάακον ΣΤ' της Νορβηγίας.


* Βελάσκεθ ντε Κουέλλιαρ, (Velazquez de Cueilar). Ντιέγκο (περ. 1465 - περ. 1522). Ισπανός εξερευνητής και κατακτητής, ο πρώτος κυβερνήτης της Κούβας. Ακολούθησε το Χριστόφορο Κολόμβο στο δεύτερο ταξίδι του στην Αμερική (1493) και εγκαταστάθηκε αρχικά στην Ισπανιόλα (σημ. Αϊτή και Δομηνικανή Δημοκρατία), ...


* Κονκισταδόροι, Ήταν οι κατακτητές που θα άλλαζαν τον κόσμο. Ήταν οι άνθρωποι που διψούσαν για χρυσάφι κι αδιαφορούσαν για την περιπέτεια της ανακάλυψης νέων τόπων και της δημιουργίας αποικιών. 

 Απόσπασμα από το έμμετρο έργο  
"ΙΣΤΟΡΙΕΣ και ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ  
Στίχοι - Κείμενα: Παναγιώτης Β. Ματαράγκας 
Επιμέλεια - Αποτύπωση: Κ. Γ. Ραπακούλια 

   Ιστορίες και Υστερίες της Ιστορίας   

1464, "Τα όπλα πήρα να τους λευτερώσω όλους"



       1464  Γαλλία

Ποτέ δεν έγινε η "Τελευταία Σταυροφορία",
που στη Μάντοβα είχε οργανωθεί,
                                                [μετά από σωρεία,
Χριστιανο-στρατο-συνάξεων,
και εκ Παπών μεγάλων αποφάσεων,
να λευτερώσουν Χριστιανούς
                                 [και Άγιους τόπους,
ενίοτε δε και με επισκόπους,
να είναι στο στράτευμα επικεφαλής,
αν και οι πρωτοβουλίες τους, 
                    [κάποιες φορές, επισφαλείς.

Ο Πίος Β'* κι ο αντιπρόσωπός του Βησσαρίων                       *Aeneas Silvius Piccolomini
                                                [ήτανε της σταυροφορίας
οι οργανωτές, τη ματαίωση της οποίας,
προκάλεσε, του εξηντατέσσερα* 'κείνο το χειμώνα,               *1464
η απώλεια του Πάπα,* στην Αγκώνα,                                    
ενώ ο Έλληνας Καρδινάλιος
                                        [οργάνωνε τον Άγιο στόλο...

Οι Βενετοί βεβαίως και πάλι,

                              [θα παίζανε τον κύριο ρόλο.

Μεγάλη Μορφή του ιταλικού ουμανισμού,
ο Τραπεζούντιος Βησσαρίων 
                                  [και βέβαια του κόσμου του βυζαντινού
ιδεαλιστής επαναστάτης και πρωτεργάτης των ενωτικών,
μα ασυγχώρητος εχθρός των ανθενωτικών...

Της ένωσης των δύο εκκλησιών θερμός υποστηρικτής,
και πρωταγωνιστής μιας κοσμο-ιστορικής εποχής, 
της μετάβασης από τον Μεσαίωνα, στην Αναγέννηση. 

Η Ελπίδα για τους Χριστιανούς, η Θεία Δίκη, η Νέμεση,
που θα τιμωρούσε με Παπικούς εθελοντικούς στρατούς,
τους άπιστους κατακτητές, τους βάρβαρους,
                                                        [και άρπαγες Οθωμανούς..

"Γκαντεμιά" το είπανε αυτό, και ατυχία,
                           [να ματαιωθεί έτσι αυτή η σταυροφορία,
αφού στόχο θάχε, την Οθωμανική αυτοκρατορία
να κτυπήσει, εκείνη του Σταυρού η εκστρατεία,  
καθώς στο στόχαστρο, Αυστρία και Ουγγαρία,
του Μωάμεθ Β' του Πορθητή 'χανε μπει
και έπρεπε οπωσδήποτε αυτός να ανακοπεί !

Αρκετές από τις ενδιάμεσες, κάποιες σημαντικές,
και άλλες ίσως όχι, μα όλες τους αιματηρές  
των σταυροφόρων εκστρατείες, 
                                         [δεν θ' αναφέρω,
μα να σχολιάσω επιθυμώ τα περαιτέρω,
γιατί ακόμα βρικολακιάζει αυτό το μίσος,
κι ανθρώπους αθώους, κατά πως πάει
                                             [θα αφανίσει, ίσως...

Μαντάτα άσχημα έχονται απ' όλες τις μεριές,
για ιερούς πολέμους, τζιχαντιστές,
στενόμυαλους φομενταλιστές,
ύποπτους "ελευθερωτές",
κραυγές, φωνές και ιαχές,
Σταυρός εναντίον Ημισελήνου
μισόλογα, υπεκφυγές,
βομβαρδισμών βροντές,
μπόμπες και μπαλωθιές,
συλλήψεις και ανακριτές,
επικριτές, και μη...
             σωτήρες, αλλά και πολλές,
σε παραδείσους παχυλές
μπάζες παρα-οικονομικές,
από "αθώες" εμπορικές, 
οπλο-συναλλαγές,                        
και οι ισχυροί μαθές,                     
που παίζουν τις κολοκυθιές                   
και την πινακωτή να λέει,                            
             ["από το άλλο μου τ' αυτί",
σαν κάνουνε πως είν' κουτοί,
ποντάροντας ότι χαζοί,
με "ακατοίκητο" είμαστε όλοι οι λοιποί...
που δυστυχώς το αποδεικνύουμε
                                         [σε κάθε επιλογή... 

            
            Στη Σύνοδο της Kλερμόν Φεράν,
            θυμίζω πως φάνηκε για που το πάν',
            όταν εν μέσω αντεγκλήσεων και βοής,
            πολλάκις υπέρ του δέοντος αιχμηρής,
            οι σύνεδροι δεν συμφωνούν... 
                                                         [και τελικώς,
            ο Πάπας,  ο δεύτερος Ουρβανός,
            κηρύττει το χίλια ενενηνταπέντε
                                    [εκείνη τη "Σταυροφορία",

            την "Πρώτη", που απ' αυτήν αρχίζει η ιστορία,                  
            των υπολοίπων του "Σταυρού Εκστρατειών".  


            Επί των πολυώρων του Πάπα ομιλιών,
            τονίζονταν οι απαγχονισμοί των κληρικών, 
            η επιβολή βασανιστηρίων 

            και άγριων διωγμών επί προσκυνητών,
            στους καθαγιασμένους τόπους 
των Χριστιανών.

            Τ' ακροατήριο αποτελούνταν εκ πολλών
            επισκόπων, κληρικών, φεουδαρχών,
                                                         [στρατιωτικών αρχηγών,
            αλλά και από πλήθος ασήμων ανθρώπων και φτωχών.


            Κι αφού
 σχεδόν όλος ο τότε γνωστός κόσμος,
                                               [
αναμείχθηκε στην A' Σταυροφορία         
            λες νάταν ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος,
                                                                       [ετούτος στην ουσία ; 

             Για τρεις αιώνες θα σφάζεται,
                                                [κόσμος και κοσμάκης,
             εκ τούτης, της Σταυρο-ημισελήνου μάχης....

             Χάνονται Σαρακηνο-Άραβες, Σελτζούκοι κι Ευρωπαίοι,
             ξοφλώντας έτσι της πίστης τους τα χρέη.

                             
Όταν στη Κλερμόν-Φεράν βρεθήκαμε
                                                            [βόρεια Γαλλία,
στην Πλας ντε Ζωντ, της πόλης τη κεντρική πλατεία,
οι ξεναγοί με γκρουπ μάς πήγανε να δούμε,
το άγαλμα του ήρωα τους Βερσιζεντορίξ, 
                                    [αν τ΄όνομα καλά ενθυμούμαι,
αλλά... απ' τους "ειδικούς" ουδείς έκανε μνεία
ότι είναι η πόλη που κίνησε του Πάπα, 
                   [του δεύτερου Ουρβανού, η Α΄Σταυροφορία.

Στο άγαλμα του Βερζικεντορίξ, και κάτω χαμηλά
γράφει με γράμματα μεγάλα και καθαρά:
α όπλα πήρα να τους ελευθερώσω όλους"
                                                        [και τούτο μοιάζει
με κείνη, του 1095 τη διακήρυξη, που ο Πάπας βγάζει
στο Κλερμόν Φεράν, λέγοντας στην ίδια πόλη εδώ, 
 "Τα όπλα πάρτε κι αμέτε να λευτερώσετε
                                             [τη γης που γέννησε το Χριστό.



   1464  Κίνα



Δύο επαρχίες στη σειρά,
στη Κίνα τούτη τη χρονιά,
επαναστάτησαν μαζί,
η Χι-ουγκάν* και η Γκιουαξί.*                *Huguang    *Guangxi

Ο φοβερός και τρομερός Τεμουτζίν, ευρύτερα 
γνωστός ως Τζένγκις Χαν, θεμελίωσε με φωτιά 
και αίμα μια από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες,
ο κατακτητής του κόσμου Τζένγκις Χαν, 
ο Μογγόλος στρατηλάτης, ο σφαγέας των εθνών
.
Των Μινγκ και πάλι η Δυναστεία,
υφίσταται νέα δοκιμασία,
και στέλνει ισχυρό στρατό,
με τ' όπλο της το εφεδρικό,
το αήττητο Μογγολικό,
του Τεμουζίν το άγριο ιππικό,
του Τζένγκις Χαν τους απογόνους, 
όπου με συμφορές και "πόνους"            
κάπου δυό αιώνες πριν,
                          [αυτούς είχαν ταυτίσει,
όταν τους πάντες τότε,
                         [είχανε κατακτήσει.

Αυτούς τους "αήττητους" λοιπόν και τώρα 
στέλνει ο αυτοκράτορας στην ενδοχώρα
να καταστείλουν τους επαναστατημένους,
που δύο φυλών η ένωση, των Μιάο με Γιάο 
                                            [πιότερο ενισχυμένους 
τους έχει κάνει, και τρομερά είν' ισχυροί,

Ο αυτοκράτορας που θα τα χρειαστεί,
δίνει εντολή, 
               "η επανάσταση στο αίμα να πνιγεί",
στους 200.000 στρατιώτες που στέλνει για να τους συντρίψει,
και πλουσιοπάροχα υπόσχεται αυτούς να ανταμείψει.

Οι εξεγερμένοι των Χι-ουγκάν και Γκιουαξί
                                                [δεν θάχουν πια καμία τύχη,
ηρωικά πολέμησαν μα τελικά,
                                   [η επανάσταση τους θα αποτύχει...
______________________________________


* Η παρ' όλίγον Σταυροφορία, Το 1458 που ο νέος Πάπας (Πίος ο Β') θέλει να ενώσει την χριστιανική Ευρώπη κάτω από την καθοδήγησή του, βρίσκει στον τουρκικό κίνδυνο, ο οποίος ήταν παρ'όλα αυτά πραγματικός, μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να κερδίσει πολιτικό και ηθικό κύρος. 

Προς επίτευξη αυτού του σκοπού, το 1459 οργανώνει μία πανευρωπαϊκή σύνοδο στη Μάντοβα για την οργάνωση μιας πολύ φιλόδοξης Σταυροφορίας πετυχαίνοντας ωστόσο πολύ μικρή ανταπόκριση μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων της Ευρώπης. 

* Βησσαρίων ο Τραπεζούντιος ή Βασίλειος (κατά κόσμον) Βησσαρίων (κατά Χριστόν), (1403-1472), ήταν Βυζαντινός κληρικός, έγινε καρδινάλιος της Καθολικής Εκκλησίας. 
Στη Σύνοδο Φερράρας Φλωρεντίας (6 Ιουλίου του 1439), ανέγνωσε στα ελληνικά την διακήρυξη της ένωσης των Εκκλησιών στον καθεδρικό ναό της Φλωρεντίας, παρουσία του πάπα Ευγενίου του Δ΄ και του αυτοκράτορα Ιωάννη Η΄ Παλαιολόγου. Μετά το πέρας αυτής της Συνόδου ο Βησσαρίων είναι πια ανεπιθύμητος στη Βασιλεύουσα, αφού θεωρήθηκε, από τους ανθενωτικούς πρωτεργάτης της υπογραφής της Ένωσης και "προδότης της πίστεως". 
Αποσύρεται του δημόσιου βίου και να απομονώνεται, αρχικά στη Μονή του Παντεπόπτου καθώς και σε άλλες Μονές της Κωνσταντινούπολης επιδιδόμενος σε μελέτες αρχαίων ελληνικών κωδίκων και πατερικών κειμένων. Από τους πιο επιφανείς λόγιους που συνέβαλαν στη σημαντική αναβίωση των γραμμάτων τον 15ο αιώνα. Το 1441 θα εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη και θα αναλάβει καθήκοντα καρδιναλίου.
Τιτουλάριος Λατίνος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως το 1463 (ένας τίτλος με συμβολικό μόνον χαρακτήρα), και τον ίδιο χρόνο γίνεται εκπρόσωπος του Πάπα στην Βενετία για να οργανώσει την Σταυροφορία του Πάπα, η οποία έπρεπε να πραγματοποιηθεί το καλοκαίρι του 1464. Τα σχέδια ματαιώθηκαν με τον θάνατο του Πίου Β΄ τον Αύγουστο του 1464 στην Αγκώνα ενώ ετοίμαζε την άφιξη του στόλου για την Σταυροφορία. 
Θεωρείται μία από τις σημαντικότερες μορφές του βυζαντινού και ιταλικού ουμανισμού της κοσμοϊστορικής εποχής της μετάβασης από τον Μεσαίωνα στην Αναγέννηση. 



* Σταυροφορίες, Με τον όρο "Σταυροφορίες" καλούνται οι εκστρατείες που με την παρότρυνση και τις ευλογίες της παπικής Eκκλησίας ανέλαβαν συνασπισμένες δυνάμεις ευρωπαϊκών κρατών ή πάνοπλων δυτικοευρωπαίων φεουδαρχών, από τον 11ο αιώνα κι έπειτα, με σκοπό την απελευθέρωση των κατεχόμενων από τους "απίστους" χριστιανικών εδαφών. Yπήρξε κοσμοϊστορικής σημασίας γεγονός, γιατί με αυτόν τον τρόπο αρχίζει η πολιτική κι έως έναν βαθμό οικονομική επέκταση της Δύσης στην Aνατολική Mεσόγειο.

Οι σταυροφορίες ενίσχυσαν την εσωτερική οικονομία της δυτικής Ευρώπης αυξάνοντας τη διαθεσιμότητα του χρήματος. Η δυτική Ευρώπη δεν έχει πλούσια αποθέματα πολύτιμων μετάλλων, και μόνο τα αργυρωρυχεία του Ράμμελσμπεργκ στη Γερμανία είχαν αξιοποιηθεί πριν από τις σταυροφορίες. Σημαντικοί θησαυροί μουσουλμανικών νομισμάτων έπεσαν στα χέρια των χριστιανών στην Παλαιστίνη, την Ισπανία και τη Σικελία. Έτσι, οι αυλές των ηγεμόνων συγκέντρωσαν πλούτη και παρείχαν προστασία όχι μόνο στους εμπόρους των πόλεων, από τους οποίους αγόραζαν ανατολίτικα είδη πολυτελείας, αλλά και στους βιοτέχνες που είχαν αρχίσει να αναπτύσσονται στις ευρωπαϊκές πόλεις. 
Ίσως το πιο σημαντικό επακόλουθο των σταυροφοριών να μην ήταν η προώθηση του εμπορίου μεταξύ Ανατολής και Δύσης, αλλά η αρπαγή των μουσουλμανικών νομισμάτων που αποτέλεσαν τη βάση για τον εμπορευματικό καπιταλισμό της Ευρώπης του 12ου αιώνα. Το γεγονός αυτό με τη σειρά του επέτρεψε στους Ευρωπαίους να παράγουν περισσότερα αγαθά για δική τους χρήση απ' ό,τι προηγουμένως.

Στις σταυροφορικές μάχες αναμείχθηκε σχεδόν όλος ο τότε γνωστός κόσμος. Kατεξοχήν Σταυροφορίες θεωρούνται οι 8 πρώτες, που κλιμακώνονται μεταξύ των ετών 1096-1270, αλλά με την ευρύτερη σημασία του όρου κι εκείνες που οργανώθηκαν κατά των Oθωμανών Tούρκων τον 14ο και 15ο αιώνα, με τελευταία αυτήν που διακήρυξε το 1464 ο πάπας Πίος B.  

Tυπικά η A' Σταυροφορία ξεκινάει με το κήρυγμα του Oυρβανού B' στη Σύνοδο της Kλερμόν Φεράν στις 27 Nοεμβρίου 1095. 

Tο εντυπωσιακότερο όλων ήταν η ανταμοιβή των μετεχόντων στην εκστρατεία. Tους έταξε άφεση αμαρτιών και εισιτήριο για τον Παράδεισο και τους διαβεβαίωσε ότι θα απολάμβαναν ένα ειδικό νομικό καθεστώς, δηλαδή αναστολή των χρεών, προστασία της περιουσίας στο διάστημα της απουσίας τους, απαλλαγή από τις συνήθεις δημοσιονομικές και δικαστικές υποχρεώσεις και, φυσικά, μέρος των λαφύρων του πολέμου. 
Tο τέλος του κηρύγματος, που συνοδεύτηκε από θαύματα και οιωνούς, όπως επιστολές εξ ουρανού, κομήτες, σύμβολα σταυρού στον ουρανό, βρίσκει το ακροατήριο σε τέτοιο βαθμό συνεπαρμένο που όλοι ανεξαιρέτως τοποθετούν το σχήμα του σταυρού στο μέρος της καρδιάς (γίνονται κυριολεκτικά Σταυροφόροι = φέροντες το σταυρό) και επαναλαμβάνουν την τελευταία φράση του χαρισματικού ομιλητή "Deus Veult" (= είναι θέλημα Θεού).

Tις επόμενες μέρες επιδέξιοι ιερωμένοι επισκέπτονταν τους απλοϊκούς ανθρώπους της Aμιένης, μεγέθυναν τις προσδοκίες για αγαθά, ουράνια και επίγεια, τους φανάτιζαν και φλόγιζαν τη φαντασία τους. Έτσι, συγκεντρώθηκαν στίφη ανθρώπων κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων που αποτέλεσαν τον πυρήνα της λεγόμενης "λαϊκής Σταυροφορίας", ενώ ένα δεύτερο τμήμα της "ανεπίσημης Σταυροφορίας" ξεκινάει από την Kολονία. 



Βερζικεντορίξ, Έτος 60 π.Χ. Η Γαλατία βρίσκεται κάτω από τον ρωμαϊκό ζυγό και αποτελεί επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο νεαρός Βεργκικεντορίξ βλέπει τον πατέρα του να συλλαμβάνεται και να εκτελείται από τους Ρωμαίους. Όταν ενηλικιώνεται, ο δρυίδης Γκουτάρ αναλαμβάνει την εκπαίδευσή του. Σύντομα ο Βεργκικέντοριξ εξελίσσεται σ’ έναν τρομερό και γενναίο πολεμιστή, που τελικά δεν θα διστάσει να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι στον Ιούλιο Καίσαρα και την αήττητη «ρωμαϊκή μηχανή» του...
Στη πιο διάσημη πλατεία της πόλης Kλερμόν Φεράν είναι η Πλας ντε Ζωντ, στην οποία βρίσκεται ένα μεγάλο άγαλμα του Ωγκύστ Μπαρτολντί που απεικόνιζει τον Γαλάτη ήρωα Βερσινζετορίξ καθισμένο πάνω σε ένα άλογο κρατώντας ένα σπαθί. Η επιγραφή του αγάλματος γράφει J'ai pris les armes pour la liberté de tous (Πήρα τα όπλα για τους ελευθερώσω όλους).



* Κίνα - Επαρχίες Χιουγκάν και Γκιουαξί,  πονοκέφαλο φέρνουν στη δυναστεία των Μινγκ, στη Κίνα, εξέγερση που ξεκινάει στο εσωτερικό στην επαρχία Χιουγκάν (Huguang) και φουντώνει ανησυχώντας το θρόνο, ιδιαίτερα όταν μπαίνουν στο χορό και ενώνονται με την εξέγερση των φυλών των Μιάο (Miao) και των Γιάο (Yao) της επαρχίας Γκιουαξί  (Guangxi), που αναγκάζεται πια να στείλει 30.000 στρατιώτες (συμπεριλαμβανομένων 1.000 Μογγόλους ιππείς), για να βοηθήσει τις 160.000 στρατιωτών από τα τοπικά στρατεύματα που είναι μόνιμα σταθμευμένα στην περιοχή, για να συντρίψουν την εξέγερση. Θα τους πάρει δύο χρόνια, τελικά το 1466 το καταφέρουν. 
______________________________________________________
 Απόσπασμα από το έμμετρο έργο  
"ΙΣΤΟΡΙΕΣ και ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ  
Στίχοι - Κείμενα: Παναγιώτης Β. Ματαράγκας 
Επιμέλεια - Αποτύπωση: Κ. Γ. Ραπακούλια 

   Ιστορίες και Υστερίες της Ιστορίας